In mijn gymnasiumtijd
waren de jongens beduidend beter in exacte vakken dan de meisjes. Vooral in de
wiskundevakken - we hadden er drie - werd dat telkenmale empirisch bewezen.
Onze wiskundeleraar nam
daar geen genoegen mee. Meneer Tol was een klein mannetje van tegen de zestig
met een licht brilmontuur, waardoor strenge en soms ook vrolijke, licht ondeugende
ogen priemden. Hij was steevast gekleed in een grijze pantalon, wit overhemd en
een donkerblauw colbertje met krijtstrepen, die hij eigenhandig aanbracht wanneer
hij met het schoolbord in de weer ging.
Zijn stopwoordje was xmegge. In proper Nederlands: 'Ik zal
maar zeggen'.
25 nov 2015 – 1696
Geen opmerkingen:
Een reactie posten