Zinnen (die ertoe doen) in 2019

Het probleem met toetsen is dat je daarmee hooguit het halve kind beoordeelt. 

Een academische titel biedt geen garantie voor resultaten in de toekomst.

Stilistisch is het boek Grand Hotel Europa even wisselvallig als het spel van Ajax na de winterstop.

Ik ben er effe helemaal klaar mee. Met de wind.

Een gelukkige jeugd hangt in Vogelland aan een dun draadje.

Het bronsgroen eikenhout gaat dorre tijden tegemoet.

Denkend aan Lizzie zie ik een blonde schoonheid traag door Wierings dijkgras gaan.

Kinderen van criminelen, oorlogsmisdadigers, frauderende VVD-bewindslieden en Blokkeerfriezen zijn toch ook niet schuldig?

31 dec 2019 – 3071

Kerstboodschap

In 2013 schreef ik al in 100 Woorden dat er 400.000 kinderen in armoede leven. Dat getal blijft maar gelijk, ook al leven we volgens Mark Rutte in een 'fantastisch land' en gaat het 'als een speer met de economie'.

Dat laatste zal ervoor gezorgd hebben dat de overheid dit jaar 14 miljard euro extra heeft gebeurd. Wat gaan we daarmee doen? De staatsschuld aflossen!

Sinds de rente op bijna nul staat is die schuld echter nauwelijks tot last. Met ca. 12 miljard kunnen we ook al die kinderen in één keer uit de armoe tillen.

Dat is mijn kerstboodschap.

24 dec 2019 – 3070

Proefgeluk

Na de matige film Marriage Story – wat een gelul, Woody Allen is er niks bij, wel een ijzersterke rol van Scarlet Johansson – wandelen we door de Plantagebuurt naar een dinergelegenheid. Het eetcafé is stampdruk en het beoogde restaurant wordt volledig op de schop genomen.

Op het Kadijksplein zien de uitspanningen er niet bepaald uitnodigend uit. We beproeven ons geluk bij A Tavola. Een traditioneel Italiaans restaurant waar alleen al het voorgerecht – een mix van de antipastikaart plus nog wat – een regelrechte smaaksensatie is. Die houdt aan tijdens het hoofdgerecht, waarbij een fruitige pinot grigio wordt geserveerd.

Zo proeft geluk dus.

23 dec 2019 – 3069

Jules Deelder (2)

Rotterdammers zijn trots op hun dichter Jules Deelder. Zozeer zelfs dat ze zeggen dat Amsterdam niet zo'n icoon heeft. Dat lijkt me wat gortig.

Op het literaire vlak denk ik in de eerste plaats aan Simon Carmiggelt, Remco Campert en Harry Mulisch. Weliswaar niet van die druk-aanwezige types - alhoewel, Mulisch kon zich wat ijdeltuiterij zeker meten met Deelder – maar minstens van eenzelfde niveau.

Deelder was een representant van de performer-dichters, evenals de eveneens in 1944 geboren Johnny van Doorn. Opvallend aan die generatie is dat ze is opgegroeid met jazzmuziek. Als Deelder voordroeg, moest ik altijd aan bebop denken.

20 dec 2019 – 3068

Jules Deelder (1944-2019)

Quo Vadis?

Op de A20 staat

een man met een baard

Ik stop en vraag

waarheen hij vaart?

Ten hemel luidt

daarop z'n antwoord

Ik ga niet verder

dan Rotterdam

O prima dan pak ik

daar de metro...

(Verzamelde gedichten, 2004-2014, blz. 770)

19 dec 2019 – 3067

Hooihork

Ik ben een baby boomer. Althans, volgens de officiële internationale maatstaven. Product van de naoorlogse geboortegolf. Het toeval wil dat wij onderwerp van het Van Dale Woord van het Jaar zijn geworden.

Volgens Van Dale is een boomer een 'persoon, m.n. van gevorderde leeftijd, met ouderwetse denkbeelden of conservatieve opvattingen'. Op de leeftijd na herken ik me hier niet in. Ik zie mijzelf veel meer als een boemer, een persoon van gevorderde leeftijd die er nog stevig in vliegt als het moet.

Persoonlijk had ik het woord trekkerterreur willen voorstellen. Of misschien nog beter: hooihork, als synoniem van een boerenpummel.

18 dec 2019 – 3066