Aftocht

Ik zag hem één minuut stuntelen en toen wist ik het al: daar is de achterdeur.
Vorig jaar riep staatssecretaris van financiën Frans Weekers dat belastingontduikende multinationals een aanwinst voor onze economie zijn. Deze week is hij gestruikeld omdat de Belastingdienst honderdduizenden toeslagen niet tijdig had overgemaakt.
Frans presteerde het om te zeggen dat de aanvragers het aan zichzelf te wijten hadden. Ontkennen is de eerste vaardigheid die je je als politicus eigen maakt.
Frans is er niet voor de kleine man maar voor de grote baas.
Morgen gaat hij Jos van Rey helpen om koning van Limburg te worden.


31 jan 2014 – 1067

Vogelroutier

In de Oosterschelde verdwijnen de zandplaten. Na de aanleg van de stormvloedkering is het natuurlijke getij opgeheven en staat de slenk permanent onder water. 'Het wegrestaurant voor de trekvogels is verdwenen,' zegt een natuurbeheerder die ook graag leuk uit de hoek wil komen.
Het is een permanent dilemma waar wij als laagland voor staan. Kiezen we voor onze eigen overleving of voor die van de natuur? De watersnoodramp van 1953 heeft tot een ondubbelzinnige keuze geleid.
Nu wordt er voor miljoenen euro's zand bijgestort. Ik denk dan: als die vogels even doorvliegen, vinden ze een rijkelijk gedekte tafel. De Waddenzee.


30 jan 2014 – 1066

Mispunt

In de twaalf jaar dat ik in Zuid-Limburg woonde, ben ik nooit naar het hoogste punt van Nederland of het Drielandenpunt bij Vaals geweest. Limburgers doen dat niet, evenmin als Amsterdammers het Paleis op de Dam bezoeken en Parijzenaren de Eiffeltoren beklimmen.
Staatsbosbeheer heeft nu ontdekt dat het hoogste punt zestig meter verderop ligt. Ook het Drielandenpunt ligt niet op de goede plaats. Dat zal een lawine aan schadeclaims teweegbrengen. Van al die puntpelgrims die zijn misleid, van de kaartenmakers die opnieuw moeten tekenen en van de frietkraamhouder die een nieuwe standplaats moet zoeken.
Het kabinet komt voor spoedberaad bijeen.


29 jan 2014 – 1065

DMZE (2)

'Als werkelijkheidszin bestaat, en niemand zal eraan twijfelen dat deze bestaansrecht heeft, dan moet er ook iets bestaan dat je mogelijkheidszin kunt noemen.'

In het begin van De man zonder eigenschappen breekt Musil een lans voor de 'mogelijkheidsmensen', idealisten die leven in een 'fijner spinsel van nevel, verbeelding, dromerijen en conjunctieven'. Waar de werkelijkheidsmens tevreden is met de bomen, interesseert de mogelijkheidsmens zich voor het grotere geheel van het bos. 'Hij stelt zichzelf steeds gerust over alles zolang het maar in een buitengewoon idee samen te vatten is.'
Eigenschappen zijn ook werkelijk, dus de mogelijkheidsmens twijfelt of hij die heeft.


28 jan 2014 – 1064

DMZE

Twee dagen geleden bekende ik dat ik niet zoveel met superlatieven heb. Van die uitspraak moet ik enigszins terugkomen.
Ik heb namelijk een boek te pakken dat nadrukkelijk solliciteert naar de kwalificatie 'mooiste boek dat ik gelezen heb'. In mijn leesreis door de grote literaire klassiekers ben ik beland in De man zonder eigenschappen van de Oostenrijkse schrijver Robert Musil.
De onvoltooide roman, waaraan hij twintig jaar heeft gewerkt, beweegt zich op het grensvlak van literatuur en filosofie. Met rake, niet zelden komische beschrijvingen neemt hij de mens, het leven en de wereld in alle facetten onder de loep. Fascinerend.


27 jan 2014 – 1063

Straf

Zou het een gecoördineerde actie zijn van de weergoden en Henk Kamp ('.... is een ramp')? Een winterse overval om de opstandige Groningers even te laten voelen dat ook zij het aardgas hard nodig hebben?
Even gemakkelijk kun je de hand van de goden zien in de bevingen, een straf voor de gretigheid waarmee we de aarde uitputtend beroven van haar bodemschatten. Alleen met significante onnauwkeurigheid kunnen geologen voorspellen hoe ernstig de gevolgen worden.
Positief is dat rechtse partijen nu ook inzien dat we alternatieve energiebronnen moeten aanboren. Vrolijk gaan ze – de ezels – zich aan een volgende steen stoten: schaliegas.


26 jan 2014 – 1062