Zinnenzee

Vaak word ik opgeslokt door de dingen van alledag. Een boodschap moet worden gedaan, een aardappelrij opgehoogd, een hond uitgelaten, een bord met eten bereid. Ook al bieden de telkens terugkerende dingen troost, ze leiden ook af van de grotere werken.

Morgen zitten L. en ik weer in het schrijvershuisje. Ook daar moet gewinkeld, gegeten en uitgelaten worden. Toch lijkt dezelfde benodigde tijd er korter te duren. Alsof alles en iedereen zich ten dienste stelt van een hoger doel.

Straks lopen we langs de zee en rollen de zinnen af en aan. Langs de wind fluistert tante Trien mij in.

31 mei 2015 – 1525
N.B. In verband met bbh verschijnt de volgende 100 Woorden op 7 juni a.s.

Marijke

Indrukwekkend was het laatste eerbetoon aan de lieve vriendin die wij nog maar kort kenden. De kleine middeleeuwse kerk van Oosterland was tot op de laatste plaats bezet. De Ierse volksliederen waren van een ontroerende schoonheid.

Zij is er nog, haar geest is aanwezig, zeggen ze dan altijd. Het voelde daadwerkelijk zo. Met woorden, beelden en muziek is de verloren geliefde weer tot leven te wekken.

Enkele maanden terug barstte ze nog van de energie en de ideeën die ze wilde verwezenlijken. In haar laatste dagen zei ze: 'Het is goed zo, ik ben tevreden.' En toen werd het licht.

30 mei 2015 – 1524

Bobobalzaal

Deze week werden invallen gedaan in de hoofdkwartieren van zowel de wereldvoetbalbond FIFA als de motorgezelligheidsvereniging Bandidos. Beide acties verbaasden mij niet.

Ik heb niets met motoren maar veel met voetbal. Verliefd op 'het spelletje', zoals dat heet. In mijn jaren als voorzitter van studentenvoetbalclub De Schollevers mocht ik op bescheiden schaal het bobogedrag bij de Amsterdamse voetbalbond van dichtbij meemaken. De bestuurskamer was een balzaal, de ovale tafel zeker zes meter lang, de zetels eromheen van fijn rundleer en de ijskast tot de nok gevuld met bier, jenever en whisky.

Hier hadden de mannetjes àlles te vertellen. Thuis níets.

29 mei 2015 – 1523

Natuurbeleving

Landschap Noord-Holland en de regionale dagbladen zijn een online onderzoek gestart naar hoe wij als inwoners de natuur beleven. Eerst maar eens lezen waarom ik zou moeten deelnemen.

• De kans uw stem te laten horen en invloed uit te oefenen.
• U bepaalt zelf wanneer u de vragen beantwoordt.
• Het onderzoek is leuk, ook als u geen natuurliefhebber of -kenner bent.
• Hoe meer mensen meedoen, des te waardevoller de resultaten.
• Door mee te doen, maakt u kans op een rondvlucht over Noord-Holland!

Of het onderzoek leuk is, bepaal ik zelf. En een natuurvervuilende  rondvlucht is niet bepaald een passende beloning.

28 mei 2015 – 1522

Fluitekruid

Waarom word ik vrolijk van fluitekruid? Dat is een vraag zonder weet, maar wel met een vermoeden van een antwoord. De snelheid en uitbundigheid waarmee het opkomt, dat zal het zijn. Het is een powerplant die het overal doet en elke berm kleurt en opfleurt.

De naam verwijst naar de holle stengels waarvan je blaasinstrumentjes kunt maken. Niet dat ik een bermfee erop heb zien fluiten, maar in de natuur wordt weinig verzonnen.

Fluitekruid schijnt ook een medicinale werking te hebben. Het bevat de stof podofyllotoxine, die een veelbelovend middel tegen kanker blijkt te zijn. Ook dat stemt mij vrolijk.

27 mei 2015 – 1521

Presentatie

Binnen een kwartier is het huis vol mensen. Familie en vrienden van dichtbij en verder, allemaal bijeen om de geboorte van Blogmijl te vieren. Zonder ooievaar, sokjes en hansopjes, maar met drank en lekkere hapjes.

Na een half uur denk ik: nu moet ik wat gaan zeggen want anders zijn ze vergeten waarvoor ze zijn gekomen. Bijna gedachteloos verlaten de woorden mijn mond. Alleen even oppassen dat zelfpresenteren geen zelffeliciteren wordt. Dan lees ik voor, klinkt er applaus en verlaat het boek voorgoed het nest.

Ik zwaai het na. Het ga je goed. Laat nog eens wat van je horen.

26 mei 2015 – 1520