Belevingsvlucht (2)

Ik was het glad vergeten om mijn antenne op beleven te zetten. Ze hebben die belevingsvlucht natuurlijk niet voor niets gepland tijdens de avondspits en de warme hap. Dan heeft iedereen het te druk of is nog onderweg.

Net als bij veel andere plannen die de overheid bijkans door de strot duwt zijn bestuurders en lobbyisten dolenthousiast. En bewoners en deskundigen kritisch: hoe kun je de overlast van een constant druppende kraan meten als je maar één druppel beschouwt?

Eén ding kan ik u met zekerheid verklappen. Het echte plaatje ziet er straks veel minder rooskleurig uit. Dat heet belevingsstrategie.

31 mei 2018 – 2570

Belevingsvlucht

We gaan het beleven. Vandaag laat het ministerie van infrastructuur en waterstaat een Boeing 737 de aankomst- en vertrekroutes van de beoogde vakantieluchthaven Lelystad vliegen. Een van de routes gaat over mijn dorp Westerland. Volgens schema komt ongeveer half 7 vanavond het toestel hier over.

Als de luchthaven daadwerkelijk opengaat voor vakantievluchten, zullen er dagelijks tientallen overkomen. En vermenigvuldig dat aantal maar met ikweetniethoeveel, want vliegen is heilig verklaard. God schijnt persoonlijk zijn domein te hebben opengesteld voor economische groei.

De illusie dat ik met mijn vertrek uit Amsterdam voorgoed verlost was van vlieglawaai, gaat straks in kerosinerook op.

30 mei 2018 – 2569

Kabaal

Die mussen kunnen er ook wat van, praat ik in mezelf. Gisteren zag ik op een Wieringer Facebook-filmpje hoe twee scholeksters elkaar hardhandig in de veren vlogen.

Loos alarm. Het kabaal komt van twee jonkies die bij moeder om voedsel bedelen. Zodra ze iets eetbaars heeft gevonden, wordt ze bestookt door haar kroost. Voortdurend zitten ze haar achterna, kwetterend en veren schuddend.

Moeder raapt een stukje brood op en stopt het, op haar tenen staand, in de omhooggestoken snaveltjes. Als het te groot is, wordt het uitgespuugd en moet zij het weer oprapen. Luie tieners, praat me er niet van.

29 mei 2018 – 2568

Angela Davis

De Afro-Amerikaanse activiste Angela Davis is vanaf de jaren zestig een boegbeeld geweest van de strijd tegen racisme en voor sociale en economische gelijkwaardigheid. Ze was regelmatig slachtoffer van politieke (lees: anticommunistische) machinaties. Uiteindelijk werd ze toch lector aan diverse universiteiten.

'Racisme is nog overal sterk aanwezig,' zegt ze, 'ook in Nederland.' Het zelfbeeld van tolerantie, dat in Nederland heel sterk leeft, maskeert dat racisme. Het kapitalisme heeft ook altijd een raciale dimensie.

Mijn oudtante Trien zei ruim tachtig jaar geleden iets soortgelijks. 'Fascisme komt voort uit het kapitalisme.' De gevolgen van de raciale component daarin herdenken we nu nog.

28 mei 2018 – 2567

Hofbogen

Het (oude) Noorden van Rotterdam is een aangename, multiculturele buurt. Centraal erin ligt het Hofpleinviaduct, ook wel De Hofbogen genoemd. Deze twee kilometer lange spoorlijn, op zo'n zes meter boven de grond, maakte deel uit van het tracé Rotterdam CS-Scheveningen. Het is de eerste grote constructie van gewapend beton.

Al vrij snel na de opening in 1908 werden de bogen dichtgemaakt en de ruimtes verhuurd aan bedrijfjes. Na het ontmantelen van de lijn in 2010 zitten er nog steeds horecazaken, kleinbedrijven en ZZP'ers in.

De buurt doet qua sfeer wel aan Berlijn denken. Ik kom er graag nog eens terug.

27 mei 2018 – 2566

Plakboek

Ik rolde gisteren van het ene gesprek in het andere. Het eerste ging over Trien. Twee nichten haalden de plakboeken tevoorschijn en daar kwamen de verhalen. Over tante, oom Bart, de andere ooms en tantes. Andermaal bleek dat Trien en Bart toch wel de buitenbeentjes in de familie waren.

Ook de vragen kwamen: waarom hield de moeder van Bart na de scheiding de kinderen en kleinkinderen weg van haar ex? En hoe werd de broer van Bart zo stinkend rijk? Dat was haast zeker geen zuivere koffie.

Ik moest snel weer eens komen, want het was nog lang niet op.

26 mei 2018 – 2565