Herfst aan zee. De ijzige
noordenwind jaagt het droge zand over het natte zand. L. laat zich niet
afschrikken en holt de woelige zee in. Daarna rolt zij over het strand, schudt
ze zich uit en herhaalt ze haar kunstje.
De aanrollende wolken breken
en strooien een pak hagel over ons uit. L. knijpt haar ogen dicht en kijkt me
enigszins ontredderd aan. 'Kom maar,' zeg ik. Ze weet dat ze altijd bij mij kan
schuilen.
Waar moeten wij mensen
schuilen als de lucht explodeert en een kogelregen door de straten jaagt? Ik
berg mijn gezicht in m'n dikke jas.
22 nov 2015 – 1693
mooi !
BeantwoordenVerwijderen