De schoonheid van de documentaire – Echo of the Canyon heet hij eigenlijk – zag ik in twee dingen.
Ten eerste hoe die kruisbestuiving in zijn werk ging. Roger McGuinn (The Byrds) luisterde naar de elpee Rubber Soul van The Beatles, pakte zijn gitaar, schreef een song en kwam tot de ontdekking dat het heel Beatles-achtig klonk. Of andersom. Je deelde wat je had of wat je kon. Zo ging het ook toe in het Amsterdam van de jaren zestig.
Ook mooi was hoe Jakob Dylan met een keur van topmuzikanten een aantal songs uitvoerde. Onder het goedkeurend oog van de makers.
31 mei 2021 – 3403