Troostmuts

In een zweterige bus vanuit Den Helder door de regen, troostelozer kun je het niet hebben. Gelukkig zie ik door de beslagen ramen niet de verdronken kop van Noord-Holland. Ik had de chauffeur bij binnenkomst goedemiddag gewenst, maar ik werd onbarmhartig terechtgewezen. 'Het is nog ochtend hoor!' En hij tuurde meteen ter controle op zijn dashboard: 'Ja, het klopt.'
Ik had willen antwoorden: 'Wat mij betreft is het nacht en ga ik lekker de winterslaap in.' Maar ik moet oppassen dat ik niet onnodig woorden mors. Daar zijn ze te kostbaar voor.
Ik stap uit. De capuchon is mijn troostmuts.


24 nov 2015 – 1695

Geen opmerkingen:

Een reactie posten