In een zweterige bus
vanuit Den Helder door de regen, troostelozer kun je het niet hebben. Gelukkig
zie ik door de beslagen ramen niet de verdronken kop van Noord-Holland. Ik had
de chauffeur bij binnenkomst goedemiddag gewenst, maar ik werd onbarmhartig
terechtgewezen. 'Het is nog ochtend hoor!' En hij tuurde meteen ter controle op
zijn dashboard: 'Ja, het klopt.'
Ik had willen antwoorden:
'Wat mij betreft is het nacht en ga ik lekker de winterslaap in.' Maar ik moet
oppassen dat ik niet onnodig woorden mors. Daar zijn ze te kostbaar voor.
Ik stap uit. De capuchon
is mijn troostmuts.
24 nov 2015 – 1695
Geen opmerkingen:
Een reactie posten