Tante Ellij (3)

Zowel Ellij als haar twee-eiige tweelingzus Julie waren dol op zingen. Als tieners deden ze samen mee aan zangwedstrijden met swingliedjes in het Nederlands en Engels. Die werden onder meer georganiseerd in de buurt op het Javaplein, maar ook in Diemen. Ze wonnen zo vaak dat ze op een gegeven moment niet meer mochten inschrijven.

Ze noemden zich The Melody Sisters. In 1953 kregen ze een platencontract bij het label Phonogram/Philips. Dat bracht hen samen met het Delftse herenzangduo Black en White. Ze maakten een reeks singles en traden met veel succes op door heel Nederland en voor de radio.

 

29 okt 2021 – 3492


Tante Ellij (2)

Tante Ellij is een nicht van mijn vader. Haar vader Dirk Lankester, een broer van mijn opa, was een man van het gebroken geweertje. Aan het eind van de Eerste Wereldoorlog was hij in dienst geweest, als hospitaalsoldaat. In de jaren twintig behoorde hij tot de ondertekenaars van een dienstweigeringsmanifest en belandde hij op een lijst van verdachte linkse personen, bijgehouden door de Centrale Inlichtingendienst.

Ellij groeide op in de Indische buurt, in Amsterdam-Oost. De oorlog kwam het gezin redelijk ongeschonden door, mede door de volkstuin die vader bezat aan de Ringdijk. Die leverde voldoende aardappelen, groenten en bessen op.

 

28 okt 2021 – 3491

Tante Ellij

Al 60 jaar woont ze aan de rand van de Pijp in Amsterdam. Dankzij een traplift bereikt ze (bijna 88) nog altijd haar gezellige woninkje op 2-hoog.

‘Ben je gevaccineerd?’ is haar eerste vraag. ‘Nee? Dan zetten we een mondkapje op, want ik heb een longprobleem.’ Gaandeweg doet zij hem af, want dan haalt ze makkelijker adem.

We gaan in de keuken zitten. ‘Die heeft mijn man er zelf ingezet. Hij was verdomde handig. Eerder dit jaar heeft de woningbouwvereniging ook centrale verwarming aangelegd.’

‘Had dat niet wat eerder gekund?’ floepte ik er zomaar uit. Ze haalt haar schouders op.

 

27 okt 2021 – 3490

Kunsttiendaagse

‘De Kunsttiendaagse in Bergen, daar moet je een keer naartoe,’ hadden verschillende vrienden en kennissen al eens geopperd. Dit weekeinde kwam het er eindelijk van.

Ons eerste mikpunt was ‘Klein Zwitserland’ bij Schoorl, een voormalig pension/vakantiehuis, waar 25 kunstenaars een eigen kamertje hadden ingericht. Zeer uiteenlopend werk was er te bewonderen, van schilder/beeldhouwkunst en collages tot multimediale opstellingen en creatief vakwerk.

Na bijna twee uur waren we eigenlijk voldaan. Een heerlijke lunch verder bezochten we de beeldentuin van een gemeenschappelijke kennis en fietsten we het buitengebied in naar Stalkunst. Minder aansprekend, maar wel met een persoonlijk welkomstgedicht van dorpsdichter Arij.

 

26 okt 2021 – 3489

Bladpootrandwants

Over mijn eettafel kuiert een sierlijk bruin beestje van enkele centimeters lang. Hij telt zes poten en twee voelsprieten. Als ik hem met mijn pen even een duwtje geef, vliegt hij niet op. Het is overduidelijk een grondliefhebber.

De Obsidentify-app determineert hem als een bladpootrandwants. Eind vorige eeuw is hij uit Amerika komen overwaaien, overzwemmen of verscheept naar Italië. Vandaar heeft hij zich verspreid over Europa.

In 2010/2011 zijn de eerste exemplaren op Wieringen gesignaleerd.

In het najaar zoeken ze een warm onderkomen tegen de kou. Dat kunnen ze razendsnel doorvertellen aan hun familieleden. Properheidshalve zet ik hem maar buiten.

 

25 okt 2021 – 3488

Zorginfarct

Onder het bewind van minister Hugo de Jonge is het aantal IC-bedden de laatste vier jaar gehalveerd, van ca. 2200 naar ca. 1100. In een commerciële onderneming was hij subiet de laan uitgestuurd.

Tevens hebben het afgelopen jaar 27.000 zorgmede-werkers hun baan opgezegd. Nederland kampt met een zorginfarct, maar Hugo blijft zitten. Mede dankzij de steun van Christenunie en D66.

Bij die laatste partij vindt hij in zorgwoordvoerder Jan Paternotte een zeer trouwe bondgenoot. Die wil dat 200% van de Nederlanders tegen Covid19 wordt gevaccineerd. Op Twitter verkettert hij voortdurend de ongevacci-neerden. Wat zou Hans van Mierlo daarvan hebben gevonden?

 

22 okt 2021 – 3487

Vogelhuisje

Twee jaar terug kocht ik een piepklein vogelhuisje in het immense tuincentrum hier in de buurt. Van een waardeloze kwaliteit, kwam ik spoedig achter.

Vrij snel begon het dakje te scheuren waardoor de regen vrij spel kreeg. Geen enkele mus of mees gaat in zo’n krot wonen, bedacht ik mij. Dus vatte ik deze week het plan op om vervangende nieuwbouw te plegen.

Vanochtend zat de prachtige grijs gemarmerde buurtkat op het terras bij de muur omhoog te loeren naar de krotwoning. En ja hoor, even later stoof er een koolmees uit, kennelijk op inspectietocht voor het voorjaar. Wat nu? 

 

21 okt 2021 – 3486

Amsterdamse branie

Wegens belangrijker zaken die geen verder uitstel duldden, zette ik pas halverwege de eerste helft van Ajax-Borussia Dortmund de televisie aan. Het duurde even voordat de stand zichtbaar was. 2-0.

Dat ziet er mooi uit, dacht ik, en dat tegen een sterke, gerenommeerde tegenstander. Nog veel mooier was het spel van de Ajacieden. Snel, aanvallend, gedreven, creatief en bijna foutloos. In de kranten las ik: als een wals. Ik vond het meer een wervelwind.

Illustratief was dat het team ‘hoog’ stond. De vleugelverdedigers Mazraoui en Blind waren regelmatig in het vijandelijk strafschopgebied te vinden. Dan heb je lef. Amsterdamse branie.

 

20 okt 2021 – 3485

Snotneus

Voor het eerste sinds jaren – drie, vier jaar? – overviel mij een verkoudheid. Loopneus, beetje zwaar hoofd, wat smaakverlies, we kennen het allemaal wel. Ho, dit is wel coronatijd, hè, zal menigeen denken. Moeten we niet hup naar de teststraat en alvast voorbereidingen treffen voor quarantaine en zo meer?

Ik denk maar zo: epidemieën komen en gaan, maar verkoudheidjes blijven altijd bestaan. Dat blijkt te kloppen. Op internet circuleren staatjes waarin symptomen van corona, griep en verkoudheid worden vergeleken. Het laatste staatje was geheel op mij van toepassing.

Dat corona ons gezond verstand zo beïnvloedt, vind ik op zijn minst ziekmakend.

 

18 okt 2021 – 3484

Corona (46): KPMG

 

In Nederland wemelt het van de adviesbureaus. Ingenieursbureaus, communicatiebureaus, organisatieadviesbureaus, PR-bureaus, accountancybureaus: allemaal eten ze graag mee uit de goedgevulde staatsruif.

Het megagrote internationale KPMG denkt overal verstand van te hebben en adviseert wereldwijd regeringen over het coronabeleid. Onlangs bleek dat KPMG de bedenker is van de QR-code. En warempel, enkele weken later werd die van kracht. Deze week bracht het bureau een rapport uit over het Nederlandse coronabeleid. Dat had veel strenger gemoeten. Terwijl er in de wetenschap toch ook heel andere geluiden klinken.

OMT, KPMG en wie weet wat nog meer: ze vormen een coronakartel dat heimelijk meeregeert.

 

15 okt 2021 – 3483

Achterveld

Met voetbal- en wandelkameraad A. loop ik de Trage Tocht rond Achterveld, tussen Amersfoort en Barneveld.

Dit is het stroomgebied van de Barneveldse Beek. Die ontspringt op de Veluwe en mondt uit in het Valleikanaal in Amersfoort. Het landschap van afwisselend bos en open veld is kleinschalig en lieflijk. Daarbij geholpen door de stralende zon die zich geregeld door de bomen heen wurmt.

Op het zandpad over de vergraste heide fietsen twee tienermeisjes langs. Ze dragen discrete rokjes met donkere panty’s en hebben het lange haar bijeen gebonden. Groeten doen ze niet. Op de Bible Belt is dat al obsceen.

 

14 okt 2021 – 3482

Levensverhalen (60)

De Amstelveense doorzonbuurt had één groot voordeel boven de Maastrichtse villawijk. Er woonden veel meer kinderen van mijn leeftijd. Dat merkte ik vooral toen de lente aanbrak en ik en mijn jongere broer buiten gingen spelen. Als snel hadden we aanspraak bij een groep leeftijdsgenoten.

Het pleintje bij de garages was de vaste plek van samenkomst. Na schooltijd, als het huiswerk af was, na het avondeten en in de weekenden. Met de gebroeders B. gingen we rolhockeyen, met anderen voetballen. Elastieken en hinkelen deden we met de meisjes. En met z’n allen werd er tot het donker verstoppertje gespeeld. Buut!

 

13 okt 2021 – 3481

Test

 

Omdat ik zaterdag een eetafspraak had, moest ik een corona-Ausweis verwerven. Op het parkeerterrein van restaurant De Witte Bergen dirigeerden de borden mij naar een soort van tenthuis dat zowel van de weg als vanuit het restaurant onzichtbaar was.

Nadat ik mijn gegevens bij een ongeïnteresseerde jongen aan een provisorisch loket had gedeponeerd, kreeg ik een testsetje. Ik werd geholpen door een allervriendelijkst meisje in een blauw plastic pak.

Ze stak voorzichtig een staafje in mijn neus en draaide dat even rond. ‘Dat viel mee, toch?’ Dat gold ook voor de uitslag.

’s Avonds werd ik niet gecontroleerd. Farce complet.

 

11 okt 2021 – 3480

Nescio (4)

Grönloh had geregeld tijd voor zichzelf nodig. In 1908 logeerde hij in z’n uppie in de Campveerse Toren in Veere. Zijn hoogzwangere vrouw Agatha (‘Ossi’) stuurde hem weer zo’n begripvolle brief:

 

Eigenlijk moest ik je niet schrijven, stoutert, mag je mij zoo lang zonder tijding laten? Je amuseert je daar best hè, dat vind ik erg leuk. Als ik me ook maar een beetje amuseeren kon, hè het verveelt me zoo. Ik wou zoo graag dat het nu maar over was  (…)

Ik heb je eigenlijk van de week al terugverwacht (…) Maar mis Ossi, pa amuseert zich te goed.

 

8 okt 2021 – 3479

Coronaprotest (2)

Met de keurige jongeman voerde ik een prettig gesprek. Hij kon goed vragen stellen. Wel op een manier die mij bekend voorkomt van Jehova-getuigen. Ook die zien er altijd keurig uit.

De keurige jongeman kwam al vrij snel met het evangelie van Forum voor Democratie op de proppen. The Great Reset die vanuit het World Economic Forum in Davos is gepland, het coronavirus dat als middel wordt ingezet en de neocommunisten die het volk gaan knechten.

Ik deed een ontzenuwpoging maar zijn geloof was onwrikbaar. We gaven elkaar een hand, ik bleef staan en hij ging protestmarcheren. De complotmist in.

 

5 okt 2021 - 3478

Coronaprotest

Ik wilde het weleens meemaken. En voor het eerst deed een groep linkse mensen mee. Dus toog ik, alle antiwappiegeluiden in de media negerend, gisteren naar de Dam.

De linkse groep, die zich op het Beursplein had verzameld, was al naar de Dam vertrokken waar ik haar niet kon terugvinden. Voor de Bijenkorf aanschouwde ik de bonte menigte. Op een paar vlaggen van het nazistische Voorpost na zag ik geen extreemrechtse uitingen.

Naast mij stond een keurige jongen van rond de dertig. Half Ethiopisch, zo bleek naderhand. ‘Bent u hier voor het eerst?’ Ik knikte. ‘Ik voor de tweede keer.’

 

4 okt 2021 - 3477

Nieuw nummer

Ik kreeg een appje, beginnend met een hartje, van een onbekend nummer.

‘Pap, ik heb een nieuw telefoonnummer, graag even opslaan.’

Nu heb ik twee dochters. Ik wist niet van welke dit kwam.

‘R. of N.?,’ berichtte ik terug.
‘R.’

‘Waarom heb je een nieuw nummer?’

‘Mijn oude nummer werd slechter.’

‘Ik zie geen foto bij je profiel.’

‘Ik ben al mijn bestanden kwijt.’

‘Maak even een foto dan.’

Toen werd het stil.
Pap voelde nattigheid, appte dochter op het bekende nummer en die belde terstond. ‘Straks krijg je een bedelbericht. Meteen alles wissen.’

Was hier maar een QR-boa voor.

 

1 okt 2021 - 3476