Zinnen (die ertoe doen), 2014

We kunnen overal een probleem van maken. Dat doen we dan ook. (100w nr. 1051)

Vier dagen niet gewandeld is vier dagen niet geleefd. (1083)

Het zijn de helden die worden geofferd. (1090)

Bestuurders pakken door en de burger in. (1135)

Ook het weer moet op tijd zijn rust pakken. (1183)

De lepelaar is de redder van onrustige mensen. (1184)

Nooit heb ik Arie Slob zo zien glimmen. Als een pas gewassen zondagsschoolkind. (1241)

Volwassen is maar drie lettergrepen lang. (1245)

Dit jaar heeft de zomer een begin, een midden en een eind. Zoals elk goed verhaal. (1265)

Bij de grond begint elk houvast. (1314)

Standpunten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. (1337)



31 dec 2014 – 1379

Kerstpakket

2014 gaat allesbehalve als een nachtkaars uit.
In Zoetermeer zijn door een vuurwerkbom drie auto's ontploft. In Haarlem is een vrouw aangevallen met zoutzuur. Een gevalletje in de relationele sfeer. In Krimpen aan den IJssel is een Jumbo-filiaal getroffen door een ramkraak.
Nog treuriger nieuws staat vandaag in de Volkskrant. ZZP'ers trakteren elkaar op kerstpakketten. Ook de eenzaam arbeidende zelfstandige wil graag een doos met dumpwijn, overjarige knabbelkoekjes en overbodige hebbedingetjes uitpakken. In de menschen een gratis welbehagen.
Ik krijg wel jaarlijks zo'n pakket thuisgestuurd. Omdat ik iets bestuurlijks in de maatschappelijke hoek doe. Een voornemen voor 2015, arme ZZP-collegae?


24 dec 2014 – 1378

Groot & Bont

Hoe oud kunnen geiten worden, overdenk ik terwijl ik het hok aan de tweewekelijkse schoonmaakbeurt onderwerp. Sophie en Vlekkie zijn van het type Grote Bonte Geit. Die kunnen volgens internet vijftien jaar oud worden.
Ze zijn dus bijna op de helft. Het hoogtepunt van een leven dat grotendeels bestaat uit grazen, drentelen, springen, bokken, plassen en poepen. Meer zit er niet in, of we moeten ze laten bezwangeren. Dan komt er een moederrol bij.
Ook wat dat betreft ligt hun lot in onze handen. Ik krijg niet de indruk dat ze de kroostloosheid betreuren. Hoe klaaglijk ze soms ook mekkeren.


23 dec 2014 – 1377

Dagloos

De kortste dag is weer voorbij. Mede door het grijze weer was hij zo kort dat hij me nauwelijks is bijgebleven. Alsof de dag en ik niet hebben bestaan. Voor mijn popgroep schreef ik de songtekst Even dood.
        
         'De dag waarop ik zwijg
         een moment van even dood zijn
         de dag dat ik niet besta.'

Gewoon er een dag niet zijn lijkt mij heerlijk. Niet eten, niet slapen, niet praten, niet denken. Ik kan best gemist worden. Zolang ik geen hopeloos geval ben, zal er geen Amber Alert afgaan.
Ik denk dat ik dit uitstapje reserveer voor de langste dag.


22 dec 2014 – 1376

Lief en leef

Als ik een psychiater nodig heb, doe mij dan Dirk De Wachter. Laatst zag ik hem op de Vlaamse televisie, vandaag in VPRO Boeken.
De Wachter is niet een man van de antwoorden, maar van de vragen. Zijn laatste boek heet Liefde. Een onmogelijk verlangen? Dat het vraagteken onmisbaar is, wordt niet door alle boekverkopers begrepen.
Tussen 'lief' en 'leef' zit één letter verschil. Net als in het Engels tussen love en live. Johan Cruijff zegt: je hoeft vaak maar één stap opzij, vooruit of achteruit te zetten en dan sta je goed.
Zo onmogelijk kan liefde dus niet zijn.


21 dec 2014 – 1375

Eetmis

Als meteorologische druklijnen dicht bij elkaar liggen, trekt de wind aan. Deze wijsheid is mij ingeprent door Peter, de weerman met de dubbele naam en het driepinterhoofd.
Binnen de dijk zwiepen we met de storm mee. De staart van L. ligt op haar rug zodat ze in haar blote kont loopt. Als we er al een selfie van zouden maken, zetten we hem in ieder geval niet op Instagram of Snapchat. Er zijn grenzen en 100 Woorden is er een van.
Verderop speuren twee jagers naar een kerstmaal. Sinds de ontkerkelijking is Kerstmis vooral een eetmis geworden. 
Vreten op aarde.


20 dec 2014 – 1374