Strandschoon

De noordwesterstorm die ook de waddendijk van Wieringen op de proef stelde, heeft geen sporen achtergelaten. Of het moet zijn dat het kleine strandje inmiddels brandschoon is. Geen plakken wier, kleine zwerfkeien, wrakhout, stukken touw, jerrycans, flessen zonder inhoud of gevuld met een scheepsbericht. Het is allemaal opgetild, weggeblazen of teruggezogen in het water.

Voor L. valt er weinig te snuffelen of te besprenkelen. Dus trekt ze nog maar eens een sprintje over het maagdelijke zand. Ik kijk achterom naar de afdrukken van mijn schoenen. Straks zijn deze sporen ook weer verdwenen.

Alleen het boek zal m'n aardse aanwezigheid voortzetten.

31 okt 2017 – 2359

Tong

Deze maandag is net even anders dan andere maandagen. Ik ben zeker een uur kwijt met het beantwoorden van berichten op de mail en op Facebook.

De zon lonkt. Op de dijk spreekt een man met hond mij aan. 'U gaat over de tong.' Hij wist niet meer wanneer, maar hij had op de radio mijn boek horen noemen. De crux was hem ontgaan, want het cryptogram in de krant eiste zijn aandacht. Luistercijfers zeggen meer over cijfers dan over luisteren.

Overmorgen heb ik een tweede boekpresentatie, op Wieringen. Eens kijken wat er nog over is van het anarchistisch elan.

30 okt 2017 – 2358

Lalala

Hoeveel complimenten kan een mens aan? De loftuitingen stromen binnen. Van familie en vrienden die de eerste hoofdstukken hebben gelezen. 'Het leest als een trein.' En vanochtend van de eerste recensent, op de radio (OVT-VPRO): 'Klein onderwerp, groot boek.'

Met klein onderwerp kan hij niet anders bedoelen dan een onbekende hoofdpersoon. Wat Trien heeft aangekaart en klaargespeeld – 'geagendeerd' en 'geadresseerd' zeggen ze tegenwoordig – is zeker geen klein bier.

Ik zeg altijd tegen mijn dochters: 'Stop complimenten in een la die je altijd weet te vinden.' Mijn la puilt inmiddels zo uit dat ik hem onmogelijk over het hoofd kan zien.

29 okt 2017 – 2357

Lancering (2)

Els Kloek – van 1001 vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis – vertelde over waar je op moet letten bij het schrijven van een vrouwenbiografie. Het taalgebruik, de selectie van het bronnenmateriaal en het belang om ook privédetails te vertellen.

Marien van der Heijden, hoofd collectievorming, gaf een inkijkje in de schatkamer van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis. Als je alle IISG-archieven achter elkaar zou zetten, reik je van Amsterdam tot Wieringerwerf.

Dennis Bos, expert op het gebied van het vroege linkssocialisme, liet zien dat de carrière van Trien als vrouw en 'provinciaal' een bijzonderheid was.

Zo werd het een historische middag.

28 okt 2017 – 2356

Lancering

Het programma is rond. De boeken liggen klaar. Het bier staat koud. Over een paar uur gaat het beginnen.

Mensen vragen aan mij of ik het spannend vind. Ik geloof niet dat ik last heb van spanning. Het zal misschien wel een emotioneel moment zijn. Dat ik iedereen in de zaal zie zitten, vrienden en kennissen van diverse pluimage die allemaal de wedergeboorte van Trien komen opluisteren.

Straks ligt ze overal in bekende en onbekende huiskamers of slaapkamers. En gaat ze links en rechts over de tong. Ik hoop in gunstige zin, want dat heeft ze dubbel en dwars verdiend.

27 okt 2018 – 2355

Sigrid

Daar staan ze dan, op het bordes. Ruim een half jaar na de verkiezingen, dus ik ben vergeten wat ze allemaal beloofd hebben. Ik denk dat ze dat zelf ook voor een deel zijn vergeten, al dan niet bewust.

Van de tien heren valt de nieuwe minister van financiën op, met zijn punkschoenen onder het maatpak. Zijn naam schiet me nog niet te binnen.

Bij de zes dames staat Sigrid Kaag. Een steengoede diplomate en gelouterd onderhandelaar, die achter de schermen in het Midden-Oosten goed werk heeft verricht. Is zij als vrouw van de buitencategorie hier wel op haar plaats?

26 okt 2018 – 2354