Nergens is de grutto zo
thuis als in Nederland. 85 procent van de paartjes broedt in dit luilekkerland
van sappige graslanden en zompige zeeoevers. Maar de grutto loopt terug. Niet
letterlijk, al lijkt me dat wel een koddig gezicht, terugtredende vogels.
De Friese gruttokenner
Theunis Piersma beschrijft in de
Volkskrant het 'habitatverlies'. Aanleg van grote wegen,
industrieterreinen, intensivering van de landbouw, monocultuur en het lage
waterpeil. En niet vergeten de maaizucht van boeren: vroeger werd het gras één
of twee keer per jaar gemaaid, nu wel vijf tot zes keer.
Plankgasboeren, noemt
Piersma ze. Dat is mijn woord van 2015.
8 nov 2015 – 1679
Geen opmerkingen:
Een reactie posten