Gruttoland

Nergens is de grutto zo thuis als in Nederland. 85 procent van de paartjes broedt in dit luilekkerland van sappige graslanden en zompige zeeoevers. Maar de grutto loopt terug. Niet letterlijk, al lijkt me dat wel een koddig gezicht, terugtredende vogels.
De Friese gruttokenner Theunis Piersma beschrijft in de Volkskrant het 'habitatverlies'. Aanleg van grote wegen, industrieterreinen, intensivering van de landbouw, monocultuur en het lage waterpeil. En niet vergeten de maaizucht van boeren: vroeger werd het gras één of twee keer per jaar gemaaid, nu wel vijf tot zes keer.
Plankgasboeren, noemt Piersma ze. Dat is mijn woord van 2015.


8 nov 2015 – 1679

Geen opmerkingen:

Een reactie posten