Gisteren hoorde ik haar
weer spelen. Violiste Janine Jansen. Wat een prachtige toon, wat een puurheid.
Vier jaar geleden schreef ik al in 100
Woorden dat haar ogen ook muziek maken. Tegenover haar zat de zwaar
overschatte Arjen Lubach, die ooit de 'slimste mens' schijnt te zijn geweest
maar nu opviel door oliedomme opmerkingen.
Ze speelde het
openingsthema uit het eerste vioolconcert van Béla Bartók. Het is een ode aan
de violiste Stefi Geyer op wie Bartók stapelverliefd was. Zijn gevoelens werden
niet beantwoord. Het werk bleef veertig jaar op de plank liggen totdat zij
beiden overleden waren. Tragisch schitterend.
13 nov 2015 – 1684
Geen opmerkingen:
Een reactie posten