Ik heb de dood zien komen.
Voor het eerst van mijn leven. Of beter gezegd, ik heb het levenseinde zien
komen. Of nog weer beter, de beperking van een lichaam gezien.
Als alles klopt, marcheert
dat superingewikkelde stelsel van weefsels, organen, vaten, zenuwen en
ledematen. Maar als er een inbreker is die er een stok in steekt, dan openbaart
zich de fragiliteit van de ogenschijnlijk geoliede machine.
Bij Lizz hield zowat alles
ermee op. Alleen de pijn, die leefde uitbundig. Die heb ik niet kunnen
verzachten, helaas. Ik weet nu hoe belangrijk het is: het recht om waardig te
sterven.
10 nov 2017 – 2369
Geen opmerkingen:
Een reactie posten