Lizzie (2010-2017)

De dag die je wist dat zou komen, kwam onverwacht en veel te vroeg. De mediterrane parasiet had je sneller overmeesterd dan we allemaal konden bevroeden. Het laatste etmaal kon je nog met pijn en moeite thuis doorbrengen. Maar je zocht al je plek om alleen te zijn.
Je overrompelende bruine ogen, je snuit tegen een been als je wat bliefte, je blonde klapstaart, je uitgelatenheid op het strand, je gesnurk gaande de avond, je gedartel met de knuffel, je rollebollen over het gras, god wat gaan we dat missen. Maar wat is het mooi dat we elkaar hebben liefgehad!


8 nov 2017 – 2367

Geen opmerkingen:

Een reactie posten