Ik kan me niet herinneren
wanneer het de vorige keer was. Een hele dag en avond regen, regen en nog meer
regen. Het was zo grijs dat er niet tegenop viel te monteren. Het roodborstje
dat aan een doorweekt broodkorstje knabbelde, begon verdacht veel op een mus te
lijken.
Ik miste de kop op mijn
schoot die vroeg: gaan we nog? Al zou ook zij
het na een snelle sanitaire stop meteen weer op een holletje richting auto
hebben gezet.
De radiatoren gloeiden, de
espresso geurde en de boodschappen waren in huis. Alle seinen stonden op groen
voor de binnendag.
21 nov 2017 – 2380
Geen opmerkingen:
Een reactie posten