Plukken


Alweer heeft de herfst zich vermomd als de lente. Alleen verraadt ze zich door de kalende kruinen en de glanzende spinnenwebben.
Ik schijn zo langzamerhand in de herfst van mijn leven te zijn beland. Wat moet ik met die metafoor? Een virtuele bladblazer pakken en de gevallen voornemens wegblazen? Met een snoeischaar de dorre gedachten in mijn hoofd elimineren?
Vruchten plukken, dat is ook de herfst. Ik kan bijna niet wachten om de rijkgevulde perelaar van zijn zware oogst te verlossen. Het zacht bruinrode blosje op de peren lacht mij toe.
Deze dag heb ik alvast geplukt. Hij smaakt heerlijk.

6 okt 2013 – 950

Geen opmerkingen:

Een reactie posten