De
toegang tot het Noord-Hollands Duinreservaat is vanaf de weg niet te zien. Geen
wonder dat we er in eerste instantie voorbijreden.
We wurmen
ons door het smalle hekje. Vlak daarachter liggen grote hopen paardenstront.
Dat paarden door dat poortje kunnen, zeg ik vol ongeloof tegen H., die daar
niet mee lijkt te zitten. Na de volgende bocht besef ik wie de afzenders zijn:
de wilde konikpaarden, die hier samen met de Schotse Hooglanders de boel kort
houden.
'Konikpaard'
is een pleonasme. Konik betekent
namelijk 'paardje' in het Pools. Uit de omvang van de uitwerpselen kun je dat
niet opmaken.
18 okt 2013 – 962
Geen opmerkingen:
Een reactie posten