Gehoor


Ik kamp met 'leeftijdsconforme slechthorendheid'. De jonge KNO-arts met het ziekenfondsbrilletje deelde het mij stoïcijns mede. Hij wees naar drie gekleurde puntwolkjes op een grafiekpapier. Ergens in die wolkjes zweefde mijn gehoor langzaam weg, als een herfstblad in de wind.
De zachte heelmeester dacht mij zeker gerust te stellen: leeftijdsconform klinkt als 'vroeg of laat geloven we er allemaal aan'. Hij snapte niet dat het een averechts effect had. Ik werd mij alleen maar bewuster van mijn leeftijd en de gebreken die ermee komen.
'Je wordt ouder, papa, geef het maar toe,' zong Peter Koelewijn. Hoe slechthorend is die inmiddels?

16 okt 2013 – 960

Geen opmerkingen:

Een reactie posten