Gisteren begon de herfst.
Ik heb daar geen feestje aan gewijd. Qua leeftijd schijn ik al in een
permanente herfst te verkeren. Hoopbeurende reacties van anderen helpen
nauwelijks. 'Goh, zestig, ik had je minstens tien jaar jonger geschat!' Dat
schiet niet op.
Toen ik klein was gingen
we met het gezin op herfstzondagen naar een van de vele bossen die Zuid-Limburg
rijk was. Gewapend met de doos van het zojuist gekregen paar schoenen waarmee
je een heel jaar toe moest. De compositie van paddestoelen, bladeren, mos en
besjes verwerd spoedig tot een beginnend mestvaaltje.
Ook seizoenen laten zich
niet kisten.
22 sept 2015 – 1633
Geen opmerkingen:
Een reactie posten