Herfstdoos

Gisteren begon de herfst. Ik heb daar geen feestje aan gewijd. Qua leeftijd schijn ik al in een permanente herfst te verkeren. Hoopbeurende reacties van anderen helpen nauwelijks. 'Goh, zestig, ik had je minstens tien jaar jonger geschat!' Dat schiet niet op.
Toen ik klein was gingen we met het gezin op herfstzondagen naar een van de vele bossen die Zuid-Limburg rijk was. Gewapend met de doos van het zojuist gekregen paar schoenen waarmee je een heel jaar toe moest. De compositie van paddestoelen, bladeren, mos en besjes verwerd spoedig tot een beginnend mestvaaltje.
Ook seizoenen laten zich niet kisten.


22 sept 2015 – 1633

Geen opmerkingen:

Een reactie posten