Terwijl de laatste sneeuwresten in de tuin
wegdooien, sla ik de Vogelgids van Europa
op. Ik zag namelijk een groepje sneeuwgorzen op de dijk. Prachtige, sierlijke
vogeltjes die je op een afstand van tien meter kunt benaderen voordat ze
wegvliegen. Ze broeden op toendra's en rotsachtig terrein in noordelijke
streken, lees ik. In de winter zie je ze regelmatig scharrelen aan onze dijken
en pieren.
De gids vertelt er niet bij dat het vogeltje een
boel bijnamen heeft. Strandputter, strandvink, zeeputter, zeevink, sneeuwputter,
sneeuwvink, duinputter... ik vergeet er vast nog een paar.
Niet makkelijk als je een visitekaartje laat
maken.
1 feb 2015 – 1411
Geen opmerkingen:
Een reactie posten