Schelpenpad

Hoe vaak heb ik niet de schelpenpaden van Vlieland gefietst? Vooral het lange pad naar de andere kant van het eiland was een beproeving. Gelukkig kon je na alle tegenwind onbekommerd uitpuffen bij het Posthuys, met kroketten en bier.
Zon, wind en het knisperen van banden: dat is voor mij het ultieme waddeneilandgevoel. Daar denken sommige bestuurders anders over. Op Ameland en Texel gaan stemmen op om de ‘dure’ schelpen te vervangen door goedkopere betonblokken. Economie is de vijand van de romantiek.
Op Wieringen hebben we welgeteld twee schelpenpaden. Nog wel, want ook hier weet je het met bestuurders nooit.

20 okt 2012 – 613

Geen opmerkingen:

Een reactie posten