Donkergrijze
wolkenpakken verschijnen op de dijk. Nog een
rondje doen voordat de regen over Wieringen spoelt? Ik kijk naar L. en L. kijkt
terug. Haar kop staat schuin. Alsof ze wil zeggen: ‘Zeg jij het maar.’
We lopen
langs het maïsveld dat maar voor de helft is afgehaald. Het is te nat om de
rest te oogsten. L. ploegt door het verzopen gras. In een mum van tijd zit ze
onder de modder.
Aan ons
laantje zit een dikingepakte vrouw te tekenen. De wind trekt aan. Druppels
vallen op haar schetspapier. ‘Het gaat beginnen,’ zeg ik. Onverstoorbaar tekent
ze door.
15 okt 2012 – 608
Geen opmerkingen:
Een reactie posten