Frambozen

Dat ik ver in de herfst nog heerlijke frambozen kan oogsten, daar word ik gelukkig van. Al draait het leven volgens sommige filosofen niet om geluk maar om wijsheid, ik steek zo’n momentje toch achteloos in m’n achterzak.

Terwijl ik naar rijpe exemplaren speur, is L. weer eens uit het zicht verdwenen. Toen ik de geiten ging voeren dacht ik: kom, doe haar een pleziertje. L. is verzot op de afvallende geitenbrokjes en korstjes brood die ik ‘per ongeluk’ mors. 

Een half uur later komt ze schuldbewust aandraven. Onder de modder, met stank voor dank. Honden doen niet aan beloningen.

27 okt 2012 – 620