Herfstgrijs

Ik kijk naar buiten. Het regent lange stelen. Ze hangen schuin in de wind.
De lucht is amorf grijs. Ik ontwaar een lichte schakering met een donkerder tint. Geen spoor van blauw, hoopgevend blauw dat de regen kan doen stoppen.
Hoewel ik geen aanleg heb voor depressies, heb ik de laatste jaren soms wat moeite met de herfst. Komt het omdat ik veel thuis ben en naar buiten kijk? Daar komt veel herfstgrijze lucht tot mij.
Het opheffen van de forensentaks brengt vrolijkheid onder de mensen. Doe mij dan als nijvere thuiswerker een niet-forensenbonus. Het bokbier zal nog beter smaken.

2 okt 2012 – 595

Geen opmerkingen:

Een reactie posten