Plezier

Sommige stadse vrienden – vooral degenen die zichzelf voorgenomen hebben nooit uit de stad te verhuizen – vragen geregeld of we er nog met plezier wonen, in dat verre noorden. Alsof ze niet van de verbazing kunnen bekomen en blijven denken dat we ooit tot inkeer komen.

Het is maar goed dat er veel stadliefhebbers zijn. Daardoor kom ik zelfs op een zonnige zaterdag bijna niemand tegen aan de dijk. Ik beluister de lentesymfonie van het weidevogelorkest en bewonder de jonge kievitjes die de ouderlijke dribbelpasjes al aardig onder de knie hebben.

Het plezier dient zich hier als vanzelf aan.

21 mei 2012 – 472