Jaren terug zag ik James
Brown op North Sea Jazz. Het podium was te ver om geraakt te worden door zijn
muziek. Amusant vond ik het, meer niet.
Gisteren zag ik de
prachtige documentaire die Mick Jagger over zijn idool maakte. Het
schoenpoetsertje uit Chicago dat als geen ander Little Richard kon nadoen,
droomde van een swingorkest en uitgroeide tot een boegbeeld van de Black Power-beweging. Michael Jackson leerde van hem de moonwalk.
Had ik dat tijdens NSJ
maar geweten. Dan had ik met andere oren geluisterd. Pas als je iemands
geschiedenis kent, weet je wie je voor je hebt.
21 feb 2015 – 1431
Geen opmerkingen:
Een reactie posten