Op mijn zesde werd ik naar
de psycholoog gestuurd. Hij was verbonden aan het ziekenhuis waar mijn vader
werkte en een goede vriend. Hij moest adviseren of het verstandig was om mij
met Kerstmis al naar de tweede klas te laten gaan.
In zijn werkkamer stelde
hij me allerlei vragen. We deden puzzels en spelletjes en ook vroeg hij of ik
een tekening wilde maken. Daarna gingen we in zijn kamer voetballen. Thuis
mocht ik dat niet.
Het eindgesprek ging over
mijn hoofd heen. De slotsom was dat ik in de eerste bleef. Mijn volgende
psycholoogbezoek was dertig jaar later.
9 juli 2017 – 2244
Geen opmerkingen:
Een reactie posten