Wezel

Aan de landkant van de dijk maken we een praatje, de natuurbeheerder en ik. Hij vertelt over het weerzien van de grutto die hij enkele jaren geleden als pulletje heeft geringd. Alsof een verloren zoon of dochter is weergekeerd.
Opeens zie ik een slank diertje aan de slootkant. Ik denk aan een wezel. En ja hoor, daar zien we zijn kopje boven het gras uitsteken. Niet te ver, want inmiddels hangt ook een torenvalk op de loer.
Op zijn achterpoten mag de wezel graag de wereld om zich heen observeren. Zo schattig dat ik vergeet dat hij een roofdier is.


19 mrt 2015 – 1457

Geen opmerkingen:

Een reactie posten