Zijn voornaam was Bruin.
Die verwacht je bij een paard, dat al dan niet iets kan trekken. Zijn
achternaam was Appel. Ook die is niet verzonnen. Samen klinkt het ietwat onsmakelijk,
moet ik toegeven.
In 1935 werd Bruin Appel gekozen in de gemeenteraad van Alkmaar. Voor de Revolutionair-Socialistische
Arbeiderspartij(RSAP), waar mijn tante Trien in het hoofdbestuur zat. Bruin had
de steun van veel arbeiders en werklozen. Ze zagen dat hij zich op allerlei
fronten voor hen inzette.
'Appel is dé stem van de
verdrukten,' aldus de Alkmaarder Courant,
die vaak niet zonder cynisme over het enige radicaal-linkse raadslid kon
schrijven.
13 mrt 2015 – 1451
Geen opmerkingen:
Een reactie posten