Voor het
eerst in hun vierjarig bestaan zijn de fruitbomen royaal in bloei. Mijn
koestering met water en mest was niet voor niets. Althans, daar ga ik van uit.
Misschien waren ze op eigen kracht ook wel met hun kleuren gaan pronken.
Als ik in
christelijkheid was grootgebracht, had ik iets over dankbaarheid geschreven.
Maar net zo min als ik geloof in gods water dat de akkers momenteel donker
kleurt, geloof ik dat de boom in dank vrucht draagt.
De boom en
ik leven in symbiose, zoals mijn dochter en ik uit het biologieboek hebben opgestoken.
Dat is dankbare lectuur.
13 mei 2013 – 818
Geen opmerkingen:
Een reactie posten