Het
rouwdicht ‘Omslag’ (nr. 678) van Anna Enquist telt verschillende clichés. Het
is niet waar dat
zij (haar dochter) dood is. En: Ik spreek haar stiekem toe. Mag het?
De dood en de rouw zijn ook clichés. Alleen voor wie het treft zijn het unieke,
niet-clichématige fenomenen.
Aan het
eind voltrekt zich de ‘omslag’, de acceptatie. Een plaats. En het besef dat
zij zich niet meer uitbreidt in mijn tijd. Uitbreiden kan figuurlijk zijn, maar ook
letterlijk. Geen moederschap, geen grootmoederschap.
30 dec 2012 – 684
Geen opmerkingen:
Een reactie posten