De gure wind geselt mens, dier en plant. Gewapend met handschoenen loop ik in de
luwte van de dijk. L. heeft een sjokdag, al sjokt ze wel voor me uit. De kou en
medicatie zijn een extra last. Al lopende vallen haar ogen bijna dicht.
Gelukkig brengen opvliegende eenden wat wakkerheid terug.
De meteorologische processie van Echternach – drie
stappen vooruit, twee stappen achteruit – raakt ook de flora. Kunnen bladeren
terug in hun knop kruipen?
1 apr 2012 – 429
Geen opmerkingen:
Een reactie posten