Golven

We lopen over het verlaten strand. L. speurt naar zeediertjes, ik naar zinnen. Met de golven komen de herinneringen.

Tel de stenen in de stad,

Doof de lichten op de zon.

Zoek de echo, in de vallei,

Ik kan niet kijken in je ogen,

want ik struikel keer op keer

over omgevallen bomen in mijn hoofd.

Ze komen en ze gaan,

de golven van de waanzee rollen af en aan.

1983. Landschap heette ons nederlandstalige new-wavebandje. Niet erg bekend, wel hier en daar bewonderd. ‘Geef me nog zo’n landschap aan de muur,’ zei deejay Felix Meurders (Vara).

Nostalgie spoelt aan.

22 apr 2012 – 443