Vertraging

Oef, vergeten 100 woorden te posten, besefte ik toen ik vanmorgen vroeg de trein in stapte. Het is de tweede of derde keer dat het mij gebeurt – de zelf opgelegde discipline van ochtendbezorging gaat mij doorgaans goed af. Dat sommigen de dag ermee beginnen, schept eveneens verplichtingen.

Het vergeten zal een oorzaak hebben. Kennelijk zit 100 woorden vóór negen uur niet in mijn hoofd. Freud had er vast een verklaring voor geweten. 
Ik stel me gerust met hoe de machinist zich uit de vertraging kletste: ‘Dames en heren, we moesten stoppen voor een rood sein, waarom weet ik ook niet.’

25 jan 2012 – 362