Ik draai de douchekraan open. De warme stralen kunnen mijn gruwelijke gedachten niet verdrijven. Dat de geiten met hok en al zijn verdwenen. Dat straks onze boerderij wordt opgetild en als een natte deken tegen de dijk wordt gekwakt.
De herinnering aan het Gouden Boekje over Mannetje Nies waait nooit weg.
3 jan 2012 - 340
Geen opmerkingen:
Een reactie posten