Blinddoek

‘Ik heb geen ADHD, hoor.’ Haar reactie op de voorlichtingsavond voor ouders is begrijpelijk. Het laatste dat een puber wil is bijzonder zijn. Liever ontkennen dan toegeven.
Twaalf ouders wisselen ervaringen uit. De herkenning viert hoogtij. Vrolijk als ze zijn, krijgen ze het leven niet georganiseerd, de kids. Het huiswerk, de kamer, de schooltas, de verzorging: het is alsof ze met een blinddoek door een woud vol omgevallen bomen lopen.
‘Mijn zoon gooide altijd keurig zijn kleren in de wasmand,’ zegt een moeder hoopvol. ‘Totdat de mand elders stond. Vond ik de volgende dag een hoopje kleren op de grond.’

26 jan 2012 – 363

Geen opmerkingen:

Een reactie posten