Afgelopen weekend hield ik, op uitnodiging van de stichting Hengelo Leest, een voordracht in het Prins Bernhardplantsoen aldaar. Hengelo Overijssel wel te verstaan, want er schijnt ook een Gelderlandse variant te zijn.
Gemoedelijkheid troef in Hengelóóó, zoals de autochtonen hun plaatsnaam met een dunne, langgerekte ‘o’ uitspreken. Zo’n twintig toehoorders zaten op houten klapstoeltjes bij een grote beuk te luisteren naar mijn eerste Loes-lezing.
Van mijn PR-dame mocht ik de knipperlichtaffaire tussen Loes en de regionale literaire grootheid J. Cremer niet onvermeld laten. Aldus geschiedde. Na afloop werd mij duidelijk dat de sympathie unaniem uitging naar Loes. Heldendom is vergankelijk.
2 juli 2021 – 3424
Geen opmerkingen:
Een reactie posten