Na januari, die volgens mij grotendeels somber verliep, volgt altijd mijn geboortemaand. De maand van ontluiken, van sneeuwklokjes en krokussen, van langer licht en meer zonneschijn en misschien wel wat voorjaar. Ik kan mij herinneren dat ik eens op de 17de zonder jas in de tuin aan de witte wijn zat. Al heb ik na die datum ook wel uitgebreid geschaatst.
Het maatschappelijk leven lijkt eveneens te ontluiken. Laten we hopen dat we nooit meer het Syndroom van Lockdown hoeven mee te maken. Eindelijk licht aan het eind van de tunnel. Niet de koplampen van een tegenligger maar van inzicht.
1 feb 2021 – 3330
Geen opmerkingen:
Een reactie posten