De noordwesterstorm die
ook de waddendijk van Wieringen op de proef stelde, heeft geen sporen
achtergelaten. Of het moet zijn dat het kleine strandje inmiddels brandschoon
is. Geen plakken wier, kleine zwerfkeien, wrakhout, stukken touw, jerrycans, flessen
zonder inhoud of gevuld met een scheepsbericht. Het is allemaal opgetild, weggeblazen
of teruggezogen in het water.
Voor L. valt er weinig te
snuffelen of te besprenkelen. Dus trekt ze nog maar eens een sprintje over het
maagdelijke zand. Ik kijk achterom naar de afdrukken van mijn schoenen. Straks
zijn deze sporen ook weer verdwenen.
Alleen het boek zal m'n
aardse aanwezigheid voortzetten.
31 okt 2017 – 2359
Geen opmerkingen:
Een reactie posten