Niets
meer aan te doen. Trien ligt bij drukker. Dezer dagen wordt ze genadeloos door
de persen gehaald. Straks hoop ik haar weer in volle glorie te bewonderen.
Momenteel
werk ik aan een digitaal supplement. Op een website komen straks dingen te
staan die niet of maar gedeeltelijk in het boek zijn opgenomen. De acht
gedichten bijvoorbeeld die ze grotendeels in kamp Ravensbrück schreef, maar ook
nevenpublicaties en hopelijk boekrecensies.
Een
site heeft echter ook niet het eeuwige leven. Hoe moet het als ik er niet meer
ben? Net als bij een graf moeten nabestaanden er voor zorgen en dokken.
12 okt 2017 – 2339
Geen opmerkingen:
Een reactie posten