Kikkerland

Ademloos kijk ik naar de regen die putjes in het meer slaat. Na zoveel droge weken was ik bijna vergeten dat er regen bestaat. Voor een kikkerlandje is een regenloos leven onbestaanbaar. Al moet ik erbij zeggen dat ik elk jaar weer minder kikkers hoor.
Waar kunnen we ons nog mee op de borst slaan? Teren op de roem van de Deltawerken is het enige dat rest. Met de kanttekening dat we de strijd tegen het water ooit zullen verliezen. De zeespiegel rijst namelijk onverstoorbaar door.
Het is te hopen dat we tegen die tijd mensen in kikkers kunnen veranderen.


7 nov 2016 – 2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten