Ik doe de
gordijnen open en sta voor een onheilspellend schilderij. Over het asgrauwe
water van het Amstelmeer rollen witte koppen in sneltreinvaart. Ze spatten
uiteen op de lage dam die de jachthaven omsluit en stuiven als watergordijnen
op. Ver weg, aan de overkant van het water, zie ik nog net de kale donkere
bomen tegen de morfeloze grijze lucht.
Het lijkt wel een
beeld uit lang vervlogen tijden. Ooit moeten hier ook de houten platbodems
tegen de storm hebben opgebokst, terwijl op de kade van De Haukes in zwart
geklede schippersvrouwen met kinderen angstig wachtten op een behouden
thuiskomst.
20 nov 2016 – 2025
Geen opmerkingen:
Een reactie posten