Ik zal zeven jaar zijn geweest dat ik op
blokfluitles ging. Mijn lerares was dezelfde die ritmische gymnastiek gaf. Een
lieve vrouw van adellijke huize. Ik heb haar knappe, ronde gezicht met kort
krullend haar nog helder voor de geest.
Omdat ik er aardigheid in had en in
tegenstelling tot de meeste andere kinderen een blokfluitblijvertje was, kreeg
ik na een jaar les van een professionele lerares. Ook zij was aardig, maar
streng.
In die zes jaar, tot de verhuizing van Limburg
naar het Westen, werd de blokfluit
de basis van mijn verdere muziekleven. Fluiten, drummen, zingen en gitaar spelen.
20 okt 2016 – 1994
Had ik dat geluk maar gehad bij mijn muzieklessen in de vijfde of zesde klas.de Volksmuziekschool, 20 minuten met de bus na schooltij, wist iedere interesse kapot te maken.Al voelde ik me in die klas, met allemaal onbekende kinderen, ook niet thuis.De enige voldoende was die voor gedrag,want zo was ik opgevoed:je gedrààgt je.Pas 40 jaar later vond ik de weg naar muziek terug:Koor Blauwe Maandag
BeantwoordenVerwijderen