Bostent

Midden in het Bourgogne-bos staat een morsige bungalowtent. Vaal lichtblauw met een donkerblauw dak. De ritsdeur aan de voorkant hangt half open. Het krakkemikkige tentdoek wordt omhooggehouden door de omringende bomen.
L. draaft er stoicijns langs, maar ik kan mijn gedachten er niet van losmaken. Mijn eerste opwelling is dat het de uitvalsbasis was van een Duitse WO II-soldaat die na de bevrijding zijn Kampf bleef voeren. Kapitulieren? Wieso? Het Derde Rijk is een godsgeschenk dat nooit verloren mag gaan.
Het zou ook het onderkomen van een takkenvrouwtje kunnen zijn. Elk bos heeft er een.
Ze is niet thuis.


3 okt 2016 – 1983

Geen opmerkingen:

Een reactie posten