Twee vrouwelijke senioren
komen de volle trein binnen. De een vindt schuin tegenover mij een plaats, de
ander gaat het gesprek aan met de vrouw achter mij.
'Kunt u deze stoel
vrijmaken? Dan kom ik naast u zitten.'
'Dat wordt een beetje
lastig want ik heb een grote tas die ik niet kwijt kan.'
'U zult daar toch iets op
moeten verzinnen, want ik wil niet tot Amsterdam blijven staan.'
'Dat snap ik heus wel.'
Stommelend wordt naar een oplossing gezocht.
'Misschien kunt u de tas
onder uw voeten schuiven.'
'Dat moet dan maar.'
......
'Wat een prachtig weer
evengoed.'
14 nov 2014 – 1338
Geen opmerkingen:
Een reactie posten