Zitten

In de dampende trein neemt een zweterige man van rond de vijftig naast mij plaats. Op zijn schoot legt hij een tablet. Daarna vist hij uit zijn rechterzak een leesbril. Hij scrollt net lekker door Het Parool als vanuit zijn broekzak een elektronicariedel op seniorensterkte door de coupé galmt. Onverstoorbaar neemt hij de telefoon op.

'Hoi. Waar zit je?'

'....'

'Ik zit in treinstel... even kijken... 9245.'

'...'

'Nee, niet helemáál in het begin. In het eerste deel had ik je gezegd.'

'...'

'Beneden. Heb jij dan alleen boven gekeken?'

'...'

'Ik blijf nu zitten, hoor. Zie je straks.'

3 okt 2014 – 1296