Muis

Als L. in een vorig leven had vertoefd, was ze een poes geweest. Zoals ze speelt met de veldmuis die over het pad langs de dijk een veilig heenkomen probeert te zoeken, is zo poezelijk als het maar kan.
Ze pakt het diertje op, gooit hem door de lucht en daarna kijkt ze of hij het nog doet. Na een keer of vijf zit er geen muziek meer in. Voor L. is het spel voorbij. Onbarmhartig laat ze het ontzielde muizenlijfje achter in het natte gras.
Dat ze een prooi laat liggen voor een ander, zegt iets over haar mededierlijkheid.


12 okt 2014 – 1305

Geen opmerkingen:

Een reactie posten