Herfsttij

Meeuwen cirkelen zwijgzaam boven de dijk. Ze hebben hun verhaal gedaan. Wie weet werd er geluisterd en vonden ze het mooi.
De zee is vandaag afgehuurd door de wilde eenden. Hun gekwaak kabbelt mee met het water. Een paar plevieren scharrelen langs de vloedlijn. Dan vliegen ze een half rondje en landen ze twintig meter verderop. Dichtbij is ver genoeg.
Het blauw en groen wordt langzaam verdrongen door het grijs van de nevels en het bruin van de bomen. Ze wachten op de wind die ongevraagd openblaast en aan takken schudt. Ik wacht op de sierlijke val van een kastanjeblad.


6 okt 2014 – 1299

Geen opmerkingen:

Een reactie posten