Volledig

De serveerster in het theatercafé houdt van opruimen. Onze glazen zijn amper leeg of ze neemt ze van ons tafeltje. Ik weet niet wat het is, maar ik word er wat ongemakkelijk van.
Als we ons tweede biertje hebben genuttigd, zie ik de serveerster weer aankomen. Ik moet iets zeggen. Op het moment dat ze haar hand uitstrekt om de glazen te pakken, schiet het me te binnen: 'Kun je ze nog even laten staan, dat is wat gezelliger.'
De serveerster begrijpt volledig wat ik bedoel. Dat lege glas is nog steeds gevuld met de genoeglijkheid van een avondje uit.


18 sept 2014 – 1281

Geen opmerkingen:

Een reactie posten